Najstarszy zachowany zielnik powstały w celach naukowych, przechowywany jest obecnie w Biblioteca Angelica w Rzymie. Pochodzi z 1532 roku. Jego autorem jest Gherardo Cibo, uczeń Luki Ghiniego, który ponad 450 lat temu opracował metodę tworzenia zielników wykorzystywaną do dnia dzisiejszego (przechowywanie okazów roślin w stanie zasuszonym, sprasowanym, przymocowane do arkuszy). Dla botanika zielnik to nie tylko kolekcja ładnie wyglądających zasuszonych roślin – obrazków roślinnych. To przede wszystkim forma dokumentu potwierdzającego występowanie gatunku danej rośliny na określonym terenie, czy też zapis rozmieszczenia gatunków roślin na przestrzeni dziejów przyrodniczych danego obszaru. Nasz muzealny zielnik wpisuje się w powyższe założenia. Powstawał w latach pięćdziesiątych, osiemdziesiątych XX wieku, a także powstaje obecnie. Jednym z gatunków roślin, który pojawia się w zbiorach zielnikowych jest złoć żółta (Gagea lutea (L.) Ker Gawl.). Zebrana została w Parku Miejskim „Solidarność” w dniach 24.04.1954 r. (MT/P 477/ 1-2), 6.04.1983 r. (MT/P 764/ 1-3) oraz 10.03.2020 r. Jest gatunkiem charakterystycznym dla starych lasów. Nasz park to właśnie fragment starego lasu o puszczańskim rodowodzie. Złoci żółtych możemy szukać w wilgotnych lasach dębowo-grabowych, łęgowych (rosnących nad ciekami wodnymi), na łąkach. W marcu będziemy mieć możliwość (o ile nie wróci śnieżna zima) podziwiać kobierce złoci na dnie Parku „Solidarność”.
MS
