Józef Jastrzębski – etnograf, działacz społeczno – kulturalny, muzealnik.
Urodził się 04.07.1920 r. w Radomyślu ( pow. Siedlecki) jako syn Jana i Anny (z Chromińskich) Jastrzębskich. W 1947 roku zdał tzw. „małą maturę” w Lublinie. W latach 1947 – 1952 studiował etnografię na Uniwersytecie Marii Curie – Skłodowskiej w Lublinie, gdzie w 1952 roku uzyskał tytuł magistra etnografii. W 1939 r. wstąpił do Junackich Hufców Pracy. W czasie II wojny światowej najpierw pełnił służbę wartowniczą w rejonie Łomży, po czym dostał się do niewoli niemieckiej, skąd udało mu się uciec. W latach 1939 – 1942 był żołnierzem AK w Radomyślu. Tu też do 1946 roku prowadził gospodarstwo rolne. Lata 1952 – 1956 spędził w Lublinie pracując w tamtejszym Muzeum – prowadząc badania penetracyjne nad kulturą ludową i gromadząc zabytki etnograficzne. Od 1 VII 1956 r. do 30 VI 1982 roku był kierownikiem Muzeum w Tomaszowie Mazowieckim. W latach 1858 – 68 nadzorował kapitalny remont zabytkowego pałacu Ostrowskich- siedziby Muzeum. Wraz z małżonką Mirosławą prowadził badania nad kulturą materialną, sztuką ludową regionu rawsko – opoczyńskiego. Był autorem wielu publikacji naukowych i scenariuszy wystaw etnograficznych. Prowadził intensywną działalność oświatową i społeczno – kulturalną w Muzeum i poza nim. Po przejściu na emeryturę w latach 1984 – 88 pracował w tomaszowskim Muzeum na stanowisku kustosza. Posiadał liczne odznaczenia. Zmarł 13 V 1989 r. .
Dorota Bill – Skorupa
Literatura:
Tomaszowski Słownik Biograficzny t.1, A. Kędzierski: Jastrzębski Józef, s. 12 – 14
